محققان حوزه نوآوری معتقدند که نوآوری دیگر تنها ساختار اقتصادی یا فرایند فنی نیست و آن را میتوان در قواره پدیده‌ای اجتماعی دانست. جهاد سازندگی نیز یکی از نهادهای نوظهور انقلاب اسلامی است که توانست در روندی رو به رشد به توسعه خدمات اجتماعی بپردازد و بخشی از نیازهای روز جامعه را در دوره حیات خود به گونه‌های نوآورانه نسبت به ساز و کارهای موجود و بوسیله مردم و سازماندهی مردمی برآورده سازد. لذا از این منظر میتوان جهاد سازندگی را به مثابه یک نهاد نوآور اجتماعی مورد مطالعه قرار داد. بنابراین محقق در این تحقیق به دنبال این است تا مبتنی بر راهبرد تحلیل مضمون و با استفاده از تحلیل بیش از ۳۰ مصاحبههای هدفمند و اسناد و تحقیقات مرتبط انجام شده با این نهاد، الگوی شکلگیری نوآوری اجتماعی در جهاد سازندگی را تشریح کند. همچنین به علت عدم دسترستی به تمامی اعضای مدیران و متخصصان مرتبط در جهاد در این تحقیق از رویکرد نمونهگیری غیر احتمالی و با شیوه گلوله برفی استفاده شد. مبتنی بر نتایج، این الگو فرایندی است که با “ایجاد اضطرار محرک بر محوریت ولی” شروع شد و با “شکلگیری اولیه مبتنی بر نیتمندی جهادی و تربیت نوین اسلامی” ادامه یافت و بر بستر “ساختاری جهادی” و در محیط و فرهنگی با “کنش جهادی” توسعه و قوام پیدا کرد و در نهایت موجب “بسیج عمومی و احیای فرهنگ یاریگری” به منظور رفع نیازهای جامعه توسط آحاد مردم شد.
برای مطالعه متن کامل این نوشته میتوانید فایل pdf آن را از اینجا الگوی نوآوری در جهاد سازندگی دریافت نمایید.
درباره نویسنده
بنام خدا
با سلام
قانون برنامه یادگار نظام طاغوتی بر مبنای مکتب فکری شرک آلود سرمایه پرستی استوار است. این قانون وسازمان منتسب به آن با جهاد سازندگی و سازندگی به شیوه جهادی سازگاری ندارد.
برای اینکه کشور ساخته شود باید قانون پشتوانه حرکت سازندگی به شیوه جهادی باشد. یعنی اینکه قانون برنامه جهادی جایگزین قانون برنامه فعلی شود.
در برنامه جهادی اصل با ماده و امکانات و اعتبارات = پول = دلار = ارز = منابع بانکی – نیست. بلکه نیروهای مخلص و متعهد جهادی اصالت دارند.
شیوه جهادی نقطه مقابل سرمایه داری است. باید شیوه جهادی برای سازندگی در متن قانون به صراحت و دقت تعریف شده و رسما مورد حمایت و ترویج قرار گیرد ان شاءالله